Kapalı haznelerin avantajları
Odun, içinde çeşitli kimyasallar bulunduran katı haldeki bir yakıt türüdür. Tipik bir şömine odununun %21'i su ve yanıcı olmayan (kül) elementlerden oluşur. Geri kalan %79'u yanıcıdır Ancak yanıcı elementlerin sadece belirli bir kısmı kararlı Karbon ( C ) olup büyük bir kısmı kararsız uçucu gazlardan oluşur.
Belkide işin en can alıcı noktası, odun içindeki yanıcı gazların Karbon'a göre yaklaşık % 40 daha fazla ısıl değer verebilmeleridir. Genel olarak odun ile ısınmanın alternatiflerine göre daha "zayıf " olduğu kanısı, yanma haznesinde gazların yanabilmesini sağlayacak ortamın oluşamaması veya yetersiz kalmasındandır.
|
1.Tradisyonel açık bir şömine bulunduğu mekandan çok fazla hava emilişine sebep olur. Hazne içinedoğru emilen Oksijen'in %98'i reaksiyona girmeden baca'dan dışarı atılır. |
 |
2.Dolayısı ile çoğu zaman mekan içinden emilen sıcak hava, yanıştan elde edilen ısıdan daha fazla olur. Bu durum yeterli ısınmayı sağlamadığı gibi, yaşam alanındaki Oksijenin azalmasına ve daha fazla Karbonmonoksit (CO ) oluşumuna sebep olur. |
 |
Isıl değeri yüksek gazların reaksiyona girme dereceleri oldukça yüksektir. Bu yüzden açık şöminelerde ancak "ateş yastığı" denilen odunların arasındaki bölümde elementlerin bir kısmı yanarken haznenin üst kısımlarındaki ısı, reaksiyonu devam ettirebilecek düzeyde değildir (Şekil-1). Oysa, doğru yanış için "3T" formülü gereklidir. "Time, Temperature, Turbulance" yani "Hız, Isı ve Devinim".
Bu üç etki ancak kapalı haznelerde sağlanabilir (Şekil-2) ve etkili olduğu kadar emniyetli bir tam yanış elde edilir. Bu sayede açık şöminelerdeki baca çıkış Karbonmonoksit ( CO ) miktarı yaklaşık 50g/s iken kapalı sistemlerde maksimum 1g/s olur. Diğer bir deyişle, odunun içindeki yanıcı elementlerin %98'i enerjiye çevrilebilir. Bu sayede 1 kg şömine odununun verimi %70'in üzerine çıkar (2800 Kcal/s).